lekka wpadka się zdarzyła w postaci dwóch piw
no ale nie ma to znaczenia bo żyje się dalej.
jestem świadom mechanizmu który po wpadce powoduje powoduje niechęć do dalszej walki dlatego sie trzymam.
ech nie chce mi się pisać o tym, nie chce mi się czytać o uzależnieniach, nudzi mnie to, brak mi wiary i chęci.
generalnie obecnie czuję się psychicznie kiepsko.
przerwa wynika raczej z zewnętrznych przyczyn, no i z powinności że muszę ją zrobić
w głebi jest myśle że jak tylko się uporam z tym co trzeba, pojadę sobie zapalić.
wku-a mnie wszystko dookoła,
czytam wiadomosci - nóż sie w kieszeni otwiera,
ludzi dookoła to mi żal bo tak są porąbani, aż nie chce podawać przykładów,
sport dawał mi oazę wytchnienia ale ostatnio przeginam i z tym i czuję że się wypalam
ech nie wiem co z tym życiem robić, jak działać
generalnie wiem co robić muszę ale mi tez się strasznie nie chce...
obiecuję sobie że najdalej za miesiąć - 2 ale 30 czerwiec co max
i podejmuję uroczyście abstynencje, musze tylko sobie pielgrzymkę znależć.
i Boże dopomóź.
i podejmę rok abstynecji.
o takich sposobach słyszałem i to spróbuję. takie uroczyste akcje mi skutkowały długimi przerwami, a jak bez fanfar to bez fanfar powrót...
To mój pierwszy post, chciałem założyć nowy temat ale wydaje się że ten jest jak najbardziej adekwatny do sytuacji. pozdr dla autora.
@ mastik - przeglądałem forum dość chaotycznie wczoraj ale po Twoich postach wierzę, że Ci się uda!
W skrócie o mnie:
Pierwszy raz zapaliłem w wieku 16lat, potem przez kolejne 10lat może kilka, kilkanaście razy w roku (wakacje, ferie itd).
od czterech lat zdecydowanie częściej a od pół roku codziennie, w ilościach przekraczających moją wyobraźnie...np 10-15g naweekend, a 1g-2g w tygodniu... jest kasa to było za co....niestety widzę że oszczędności zamiast rosną zaczynają się kurczyć...
Na co dzień pracuję, jestem żonaty , dostałem awans... z zewnątrz wydaje się że prowadzę normalne, wzorowe życie. Niestety wiem, ze tak nie jest.
Właśnie po takim weekendzie, kiedy palenie nie daje nic poza zmęczeniem zacząłem zastanawiać się jaki jest sens wydawać kolejne kilkaset złotych.... wczoraj trafiłem na to forum.
Po przeczytaniu kilkudziesięciu postów nagle udało się usystematyzować że:
- z żoną staramy się o dziecko od ponad roku i nic!
- największą pułapką jest ilość pomysłów, których wizja cieszy, daje chęć życia i .... na pomysłach się kończy, przez ostatnie 2 lata nie zrobiłem nic twórczego, wnoszącego cokolwiek do mojego życia.
- znajomi ograniczyli się do palących,
- zauważyłem niewyjaśniony spadek pewności siebie wśród obcych ludzi
- sprawy zajmujące 15-30 min odwlekałem o 2-3 miesiące.
Teraz, gdy dzisiaj nie zapaliłem zaczynam zdawać sobie sprawę z ich ilości... Potrzebowałbym chyba miesiąca urlopu żeby je wyprostować ale nadzieja w systematyczności.
tych myślników mógłbym wstawić jeszcze kilkanaście ale nie chcę zanudzać.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich forumowiczów, bo dzięki Waszym wypowiedziom dzisiaj funkcjonuję bez zajarania i chociażby dla tych przemyśleń warto było tu wejść!
na początek:
- klamka zapadła nie ma odwrotu, jakbym wrócił byłby to skończony idiotyzm moim zdaniem, poczucie godności będzie mnie wspierać...
- nie wiem czy to jakieś fatum czy co ale już mi się problemy pojawiły - zgodnie ze słowami Iwana...
- przemyślenia? pozatym co wyżej to nic nowego
prawie 2 miesiące
na czysto
choć głody i stany depresyjne
ale nie pęknę bo to wszystko przez ten szit
i jak pęknę to sie nigdy od tego nie uwolnię.
a co złe to minie...
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
[ ODPOWIEDZ ]